Δηλητηριασμένοι καταναλωτές σημαίνει λιγότεροι καταναλωτές;

Ἕνα οὐσιῶδες στοιχεῖο στὸ νὰ κατανοήσουμε τοὺς ὑπάρχοντες μηχανισμούς, ποὺ καὶ μᾶς σκοτώνουν καὶ μᾶς καθιστοῦν νοητικὰ ἐλεγχομένους, εἶναι ὁ μηχανισμὸς ποὺ στηρίζει τὸ χρῆμα, ἀλλὰ οὐδέποτε τὸ ἴδιο τὸ χρῆμα. Τὸ χρῆμα, σὲ ὅλες του τὶς μορφές, παρέμενε, παραμένει καὶ θὰ παραμένῃ μέσον ἐλέγχου ἀλλὰ ὄχι αὐτοσκοπὸς τῶν σαπροφύτων τοῦ πλανήτου. Ἡ κάθε εἴδους σύμβασις, ποὺ ὑποστηρίζει τὸ χρῆμα, σὰν (ἂς ποῦμε) φιλοσοφία, εἶναι αὐτὴ ποὺ στὴν πραγματικότητα ἐλέγχει παγκοσμίως τοὺς πληθυσμούς.....

Ἡ συγκέντρωσις τοῦ χρήματος, κατ’ ἐπέκτασιν, εἶναι μέσον ἐλέγχου καὶ οὐδέποτε αὐτοσκοπὸς τῶν σαπροφύτων. Ὅταν αὐτὸς ποὺ ἐκδίδει τὸ χρῆμα εἶναι κι αὐτὸς ποὺ τὸ διανέμει, τότε ἡ ἀνάγκη του σὲ χρῆμα εἶναι ἀνύπαρκτος. Ὑπαρκτὸς ὅμως εἶναι ὅλος ἐκεῖνος ὁ πληθυσμὸς ποὺ ἀδυνατεῖ νὰ ἀντιληφθῇ τὸν ἐν λόγῳ μηχανισμό, «μετουσιώνοντας», κυριολεκτικῶς, τὸ χρῆμα σὲ σκοπό του.

Ξεχνᾶμε τοὺς πολέμους ποὺ γνωρίζαμε καὶ τοὺς μαθαίνουμε …ἀλλοιῶς!!!

Αὐτὰ εἶναι τὰ πολὺ γενικά.
Στὰ εἰδικότερα ὅμως, ποὺ σήμερα καὶ πάλι θὰ ἀναφερθοῦμε, συμπεριλαμβάνεται ἡ μείωσις τοῦ παγκοσμίου πληθυσμοῦ, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους καὶ ὅλα τὰ μέσα. Ἡ ἐν λόγῳ διαπίστωσις δὲν εἶναι δική μου, ἀλλὰ πολλῶν, γνωστῶν καὶ ἀγνώστων, παγκοσμίως. Ἐπιχειρηματίες, ἐπιστήμονες, πανεπιστημιακοί, πολιτικοί, ἀκαπέλωτοι καὶ καπελωμένοι ἀκτιβιστές, ἁπλοῖ πολῖτες, σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τοῦ πλανήτου μας, καθημερινῶς ἀποδεικνύουν πὼς οἱ πλάκες τῆς Γεωργίας δὲν εἶναι μύθος ἀλλὰ μία φρικτὴ πραγματικότης. Ὡς πλυθυσμός, παγκοσμίως, γίναμε πολλοὶ καὶ πρέπει κατ΄ ἐπειγόντως νὰ μειωθοῦμε. Κι αὐτὴ ἡ μείωσις συμβαίνει, καθημερινῶς, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους. Μὲ πολέμους, μὲ βιολογικὰ καὶ χημικὰ ὅπλα, μὲ τὴν μεταλλαγμένη διατροφή μας, μὲ τὰ δηλητηριασμένα μας ὕδατα, μὲ τὸ κατεστραμμένο μας περιβάλλον καί, γενικότερα, μὲ ὅλα ἐκείνα τὰ τεχνολογικὰ ἐπιτεύγματα, ποὺ πλέον διαπιστώνουμε πὼς δὲν σημιουργοῦνται γιὰ νὰ βελτιώσουν τὶς συνθῆκες διαβιώσεως τῆς ἀνθρωπότητος, παρὰ μόνον γιὰ νὰ ἐξαλείψουν,, ὅσο τὸ δυνατόν,μεγαλύτερο τμῆμα τῆς ἀνθρωπότητος. 
Ἕνα ἀκόμη λοιπὸν τέτοιο στοιχεῖο εἶδε τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος. Ὀ κάθε εἴδους ἐπιχειρηματίας, ποὺ ὑποτίθεται πὼς ἔχει σκοπό του τὸ κέρδος, μετατρέπει τὸ προϊόν του σὲ μέσον ἐξολοθρευσεως τοῦ …πελατολογίου του!!!
Ποῦ νά τό ποῦμε καί ποιός νά τό πιστεύσῃ;

Έρευνα: Το 90% των μπουκαλιών εμφιαλωμένου νερού περιέχουν κομμάτια πλαστικού

Στην αποκάλυψη ότι πάνω από το 90% των μπουκαλιών εμφιαλωμένου νερού περιέχουν μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού, που ο καταναλωτής καταπίνει εν αγνοία του, προχώρησε μια νέα διεθνής έρευνα, που αποτελεί την μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα.
Τα μικροπλαστικά αυτά είναι σχεδόν διπλάσια σε ποσότητα σε σχέση με αυτά που έχουν βρεθεί στο νερό της βρύσης και υπάρχουν ακόμη και σε δημοφιλή προϊόντα γνωστών εταιρειών.

Οι ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής την καθηγήτρια χημείας Σέρι Μέισον, που ακόμη δεν έχουν κάνει κάποια επιστημονική δημοσίευση (πράγμα που αποτελεί αδύνατο σημείο της μελέτης τους), έκαναν την έρευνα για λογαριασμό του δημοσιογραφικού οργανισμού Orb Media, σύμφωνα με το BBC και την «Γκάρντιαν».
Ανέλυσαν δείγματα από 259 μπουκάλια νερού από εννέα χώρες και 11 διαφορετικές μάρκες, ανακαλύπτοντας κατά μέσον όρο δέκα πλαστικά σωματίδια με πλάτος μεγαλύτερο μιας ανθρώπινης τρίχας, δηλαδή άνω των 100 μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του χιλιοστού). Ανιχνεύθηκαν επίσης κατά μέσον όρο 314 μικροσωματίδια πιθανού (αλλά όχι βεβαίου) μικροπλαστικού για κάθε ένα λίτρο νερού, με μέγεθος το κάθε σωματίδιο από 6,5 έως 100 μικρόμετρα.
Σε κάποια μπουκάλια οι συγκεντρώσεις σωματιδίων έφθαναν έως τα 10.000 κομματάκια ανά λίτρο. Από τα 259 μπουκάλια που ελέγχθηκαν, μόνο τα 17 δεν περιείχαν καθόλου ίχνη πλαστικών. Το πιο συχνό είδος πλαστικού μέσα στα εμφιαλωμένα νερά ήταν το πολυπροπυλένιο, αυτό που χρησιμοποιείται και στα πλαστικά καπάκια των μπουκαλιών.
Τα μπουκάλια είχαν αγορασθεί στις εξής χώρες: ΗΠΑ, Κίνα, Βραζιλία, Ινδία, Ινδονησία, Μεξικό, Λίβανο, Κένυα και Ταϊλάνδη.
Οι μάρκες που αναλύθηκαν, ήταν: Aqua (Danone), Aquafina (PepsiCo), Bisleri (Bisleri International), Dasani (Coca-Cola), Epura (PepsiCo), Evian (Danone), Gerolsteiner (Gerolsteiner Brunnen), Minalba (Grupo Edson Queiroz), Nestle Pure Life (Nestle), San Pellegrino (Nestle) και Wahaha (Hangzhou Wahaha Group).

Μια δεύτερη -άσχετη με την πρώτη- μελέτη που έγινε στις ΗΠΑ από την οργάνωση Story of Stuff και η οποία εξέτασε 19 διαφορετικές μάρκες εμφιαλωμένων νερών, βρήκε επίσης μεγάλη παρουσία πλαστικών μικροϊνών. Οι ερευνητές είπαν ότι τα μικροπλαστικά μεταφέρονται και μέσω του αέρα, συνεπώς μπορούν να υπάρχουν στα εργοστάσια εμφιαλώσεως και να τρυπώσουν έτσι μέσα στα μπουκάλια.
Οι εταιρείες αντέδρασαν λέγοντας ότι τα προϊόντα τους τηρούν τις υψηλότερες προδιαγραφές ποιότητας και ασφαλείας. Η Nestle επέκρινε τηβ μεθοδολογία της πρώτης έρευνας, λέγοντας ότι μπορεί να οδηγήσει σε «ψευδώς θετικά» αποτελέσματα, ενώ και η Danone ανέφερε ότι η μελέτη χρησιμοποιεί μια μέθοδο αναλύσεως που είναι «ασαφής».
Από την άλλη, η Coca Cola επεσήμανε ότι τα μικροπλαστικά είναι πανταχού παρόντα στο περιβάλλον, γι’ αυτό «είναι πιθανό να βρεθούν σε μικροσκοπικά επίπεδα ακόμη και σε προϊόντα υψηλής προστασίας». Και η PepsiCo διεβεβαίωσε ότι τα προϊόντα της είναι «αξιόπιστα ασφαλή».
Η Gerolsteiner δεν απέκλεισε επίσης την ύπαρξη μικροπλαστικών μέσα στα εμφιαλωμένα νερά, τα οποία προέρχονται είτε από τον αέρα είτε από την διαδικασία εμφιαλώσεως. Τόνισε όμως ότι βρίσκονται σε χαμηλότερες συγκεντρώσεις από ό,τι στα φαρμακευτικά προϊόντα.
«Το θέμα δεν είναι να δείξουμε με το δάκτυλο συγκεκριμένες μάρκες, αλλά να αναδείξουμε ότι τα πλαστικά υπάρχουν παντού, έχουν γίνει ένα τόσο διαδεδομένο υλικό στην κοινωνία μας, που διεισδύει και στο νερό, σε όλα αυτά τα προϊόντα που καταναλώνουμε σε πολύ βασικό επίπεδο» δήλωσε η Μέισον.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η κατανάλωση αυτών των μικροπλαστικών από τους ανθρώπους προκαλεί βλάβες, αλλά το θέμα αποτελεί αντικείμενο επιστημονικών μελετών. Προηγούμενες μελέτες έχουν ανακαλύψει μικροπλαστικά στο νερό της βρύσης, αλλά και σε πολλά άλλα προϊόντα, όπως θαλασσινά είδη, αλάτι, μπύρες κ.α..
πηγὴ

Κι ἀναρωτᾶται κάποιος, εὐλόγως… Μά εἶναι δυνατόν νά μήν γνωρίζουν αὐτές οἱ θηρειώδεις πολυεθνικές τήν ἐν λόγῳ παράμετρο;
Ἤ ἀκόμη…: Μά εἶναι δυνατόν νά ἀδιαφοροῦν, ἐὰν κι ἐφ΄  ὅσον τὸ γνωρίζουν;
Καί, τέλος πάντων, εἶναι δυνατόν, μέσα ἀπὸ τὶς ἀμέτρητες καθημερινές τους ποιοτικὲς ἀναλύσεις, νά γνωρίζουν καί νά ἀποσιωποῦν τό ἐν λόγῳ ἀποτέλεσμα;
Οἱ ἀπαντήσεις παραμένουν στὴν ἔννοια «ἀποπληθυσμός».
Ναί, αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός. Ναί, αὐτὸς ὁ σκοπὸς ἐξυπηρετεῖται παντοιοτρόπως. Ναί, αὐτὸ ἀποκρύβεται στὴν οὐσία πίσω ἀπὸ κάθε μολυσματικὸ  ἔγκλημα, διατροφικὸ σκάνδαλον, φαρμακευτικὸ (γενοκτονικό) πείραμα. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι γιὰ νὰ λέμε τὰ δικά μας καὶ νὰ ἀρνούμεθα νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ ποῦ ἀκριβῶς πορεύεται σήμερα ὁ πλανήτης μας..
Λοιπόν; Τί λέτε; Ποιός ἐπιχειρηματίας θά ἤθελε νά ἐλαχιστοποιηθοῦν οἱ πελάτες του;
Ἤ μήπως ἀκριβῶς αὐτό ἐπιζητοῦν;
Φιλονόη